Мо, омӯзгорони вилояти Суғд қотеъона амалҳои чанде аз зиёдаравон — сокинони Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшонро маҳкум менамоем. Зеро ин нафарон ҳаёти осоиштаи мардуми сулҳхоҳ ва озодандеши Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшонро халалдор намуда, бо назардошти манфиатҳои шахсии худ мехоҳанд ҷинояткоронеро, ки худ ба гуноҳашон иқрор шудаанд, ба озодӣ бароранд.
Мардуми Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон ва кулли сокинони кишвар меваи гирдиҳамоиҳои бемантиқро дар пӯсту ҷони худ чашидаанд. То кунун хисороти моливу ҷонӣ ва маънавии ҷанги бемаънии солҳои навадум аз зеҳну хотири мардум нарафтааст. Имрӯз набояд шаҳри Хоруғ, ноҳияи Шуғнон макони баргузории чунин бесарусомониҳо бошад. Зеро чунин гирдиҳамоиҳо оқибатҳои ҳузновар ба бор доранд. Кӣ дар чунин чорабиниҳо зарар мебинад? Албатта, мардуми одӣ, ҷавонони гумроҳ. Ҳол он ки саркардаҳои ин гирдиҳамоӣ берун аз Тоҷикистон истода мехоҳанд минтақаро идора намоянд. Магар ҳамаи мо мехоҳем, ки сарнавишти мардуми афғон дар мо низ такрор шавад. Маҳз чунин кӯрдилон, авомфиребон амсоли Муҳаммад Боқир Боқиров, Толиб Айёмбеков ва даҳҳо дигарон аст, ки имрӯз Хоруғ нотинҷ аст. Гирдиҳамояндагон талаби озоди Амриддин Аловатшоев, Чоршанбе Чоршанбиев ва Манучеҳр Шеровро мекунанду мехоҳанд роҳбарияти вилоят, шаҳр ва ноҳияи Шуғнон, прокурор аз вазифаашон сабукдӯш шаванд. Магар ин талабот воқеист, дар ҳоле, ки нафарони маҳкумшуда дар олами ҷиноят машҳур шуда, худ гуноҳҳояшонро ба гардан гирифтаанд? Магар бо аз вазифа гирифтани нафарони масъул вазъ беҳ мешавад? Албатта не!
Мо аз сокинони шарафманди Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон даъват ба амал меорем, ки ҳаргиз ба чунин роҳи хато нараванд, баръакс дар маҳаллаҳо ва чорабиниҳо аз дастовардҳои даврони соҳибистиқлолии мамлакат сухан кунанд.
Имрӯз роҳи Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон дар чор фасли сол бо дигар минтақаҳои кишвар равуо дорад, зиндагии мардум тадриҷан беҳтар шуда истодааст. Пас, моро мебояд ба қадри ин ҳама сулҳу озодӣ бирасем!
Шуҳрат САТТОРОВ,
Раёсати маорифи вилояти Суғд