Навигарӣ

    Солҳои охир терроризм ва экстремизм ба хатари глобалӣ табдил ёфта, мардуми сайёраро ба ташвиш овардааст. Афзоиши ҷиноятҳои хусусияти экстремистӣ ва террористӣ дошта ба тавсеа ёфтани терроризм, фаъолшавии унсурҳои тундраву ифротгаро, ҷалби ҷавонон ба сафи гурӯҳҳои экстремистиву террористӣ ва иштироки онҳо дар низоъҳои мусаллаҳонаи давлатҳои хориҷӣ мусоидат менамояд. Пушти ин амалҳои нопок аъзои Ҳизби мамнуи наҳзати исломӣ қарор дошта, мехоҳанд, ба ҳар роҳу восита авзои сиёсии ҷомеаро ноором созанд.

    Бархе аз ҷавонони гумроҳ имрӯз шомили ин гурӯҳи ҷоҳил шуда, дур аз ёру диёр, хиёнат ба Модари хешу Ватани азиз карда истодаанд. Яке аз онҳо Муҳиддин Кабирӣ мебошад, ки бо номи поки Ислом ҷавононро ба сӯйи даҳшату ваҳшоният кашида истодааст. Аслан худи ӯ дар бораи ин дини муқаддас чизе намедонаду бо шарикии бархе аз нимчамуллоҳои атрофи хеш ҷавононро ба ҷиҳоду дигар кирдорҳои ваҳшиёна даъват намуда, ҳазорон ҳазор гумроҳшудагонро ба доми марг афтондаю дур аз зану фарзанд намудааст.

    Муҳиддин Кабирӣ муддати якчанд сол аст, ки мардуми Точикистонро осуда зиндагӣ кардан намегузорад ва аз хориҷа истода, бо фармони хоҷагони хориҷиаш обрӯю нуфузи Тоҷикистонро дар арсаи ҷахонӣ паст карда истодааст. Ӯ бо аъзоёни ба ном Хизби назҳати исломӣ, аммо дар асл ташкилоти террористӣ-экстремистии ҲНИ солҳои 90-уми асри гузашта як маротиба халқи тоҷикро бо ҳам ҷанг андохта, Тоҷикистони азизи моро ба хоку хун оғушта карда буданд. Маротибаи дуюм Кабирӣ ва ҳаммаслаконаш моҳи сентябри 2015 кӯшиш карданд, ки Тоҷикистони гул-гул шукуфта истодаро ба хоку хун оғушта кунанд, аммо халқи бошарафи тоҷик ингуна ашхоси нокасу палидро ба хубӣ шинохтаанд ва дигар ба доми фиреби онҳо намеафтанд.

    Муҳиддин Кабирӣ дар сомонаҳои интернетӣ худро сафед кардан мехоҳад ва дар байни мардум худро монанди мусича бегуноҳ нишон медиҳад. Имрӯз пайравони вай зери шиори ӯ ва нақшаву мароми ташкилоташ лоф мезананд, аммо намегӯянд, ки чаро Муҳиддини пешвои ТТЭ ҲНИ дар рӯзи марги модараш кампири Сочак ва падараш бобои Тилло ҳузур надошт? Намегӯянд, ки чаро Муҳидин Кабирӣ, миллату давлат, дину оин ва мазҳаби худро фурӯхт. Намегӯянд, ки чаро 1 миллиону 200 ҳазор доллари амрикоиро барои табадуллоти Тоҷикистон ба генерали хоин Назарзода Абдуҳалим додааст? Ин ҳама гувоҳи он мебошад, ки Муҳиддин Кабирӣ як ватанфурӯши хоин аст.

    Воқеоти моҳи сентябри соли 2015 суҳбат ва ҳамкории хиёнаткорону террористоне, чун Кабирию Назарзодаро пурра собит сохтанд. Ҳарчанд худи Кабирӣ ёдовар мешавад, ки ӯ бо Назарзода ҳамкорӣ доштааст, вале рӯзноманигори иғвогар махсусан таъкид менамояд, ки амалҳои Назарзода қувваи дасти шумо нест! Яъне, Кабирӣ худ мегӯяд, ки амалҳои террористонаи сентябрӣ нишонаи дасти ӯянд, лекин рӯзноманигор бечоранолии ин террористро таъкид медорад. Ин ҳама воқеаҳо исботи он ҳастанд, ки Муҳиддин Кабирӣ як хоини ватанфурӯш аст.

    Сулҳу Ваҳдати миллӣ дар кишварамон – Тоҷикистони соҳибихтиёр, ҳақиқат ва воқеият аст, ки ба фарҳанги сулҳи ҷомеа табдил ёфтааст.

    Аз ин шукрона дорему хушиқболем. Имрӯз 25 сол боз сулҳи тоҷикон мактаби омӯзиш ва баҳрабардорӣ барои кишварҳои сулҳҷӯй муаррифӣ шудааст. Сабақҳои сулҳи тоҷикон боиси омӯзиш қарор гирифта, дигар давлатҳои сулҳхоҳ пайрави он гардидаанд.

    Шароиту вазъ дар назди хурду бузургсоли Ватани маҳбуб сабақеро пеш меоварад: — шароити феълии ҷаҳонӣ аз ҳар як шаҳрванди ватандӯсту миллатпарвари Тоҷикистони соҳибистиқлол бо иқрор тақозо мекунад, ки ба қадри сулҳу оштии миллӣ, Ваҳдату салоҳ, оромиву осудагӣ ва ҳамбастагие, дорем, бирасем, онҳоро беш аз ҳар вақти дигар азизу муқаддас бидонем.

     Аз сабақҳо ва дастовардҳои нодири сулҳу ваҳдатамон тамоми қишрҳои ҷомеаро бохабар созем ва онро ба унсури устувори фарҳанги ҷомеаи худ табдил диҳем. Агар мо — мардуми ин кишвари ваҳдатофар, имрӯз тавонем, ки ин расолати миллиамонро иҷро намоем, бузургтарин, шарафмандтарин сабақе хоҳад буд, ки аз раванди сулҳу ваҳдат, ҳамбастагиву ҳамгироиҳоямон, мушарраф гаштаем.

Маъруфҷон Ҳомидов,

корманди нашрияи “Маорифи Суғд”

    Як шиносам, ки аз илму маърифат, донишу фарҳанг бархурдор мебошад, гуфт: — ба назарам, барои он ки аз таҷрибаи нодири сулҳи тоҷикон сабақҳои даркориро гирифта бошем ва дигар ба иштибоҳе, ки солҳои 90-уми асри гузашта карда будем, роҳ надиҳем, бояд онро ҳаматарафа омӯзем, омӯхта бошем ва дар мактабу донишгоҳҳои қаламрави ҷумҳуриамон таълим додан ба мақсаду мувофиқ мебошад.

Коршиносон мегӯянд, ки оғози болоравии иқтисоди ҷумҳурӣ маҳз баъд аз ба имзо расидани “Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ дар Тоҷикистон” дар 27-уми июни соли 1997 ба мушоҳида мерасад.

    Ва дар зоти худ нодири сулҳи тоҷикон на танҳо аҳамияти дохилимиллӣ, балки арзиши муҳимми байналмилалӣ низ дошт, таваҷҷуҳи алоҳидаву асосӣ ва фавқуллодаи ҷомеаи ҷаҳонӣ ва созмонҳои бонуфуз ба он гувоҳӣ додаасту имрӯз ҳамин раванд идома дорад.

Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ – ин рӯзи саид, рӯзи мубораку фархунда ва таърихӣ ба авроқи ҳаёти давлату миллат собит шудааст.

Шоҳина Шамсиева,

хабарнигори “Дурахшандагон”