Навигарӣ

    Коршиносони масоили сиёсӣ мегӯяд:- дар масъалаи терроризму ифротгароӣ ва пешгирии ин зуҳуротӣ номатлуб Тоҷикистон мавқеи дурусту калидӣ дошта, дар шинохти таҳдидҳо мавқеи устуворро гирифтааст ва ҳамеша онро маҳкум мекунад.Вақтҳои охир гурӯҳҳои террористии ДИИШ ва Ҷамоати Ансоруллоҳӣ боз сар брдошта, фаъолияти террористии худро дар саросари ҷаҳон идома медиҳанд. ДИИШ кӯшиши ҷалби тоҷикони минтақаро баҳри анҷоми хушунат ба муқобили давлату Ҳукумат дорад.Дар фазои иттилоотӣ низ гурӯҳи ифротӣ таблиғоти хушунатангезро ба роҳ мондааст ва бо забони тоҷикӣ мавод нашр мекунад.Аз расонаҳои хабарӣ аён мешавад, муаллифони матлаб – ин гурӯҳи тундгаро кӯшиш ба харҷ дода истодаанд, то мушкилотро миёни ифротиён ва кишварҳои ҳамҷавор ба вуҷуд оварда , нооромиву даҳшат ба бор оварданд. Дар ин масир – таъкид мекунанд таҳлилгарони сиёсӣ, мавқеи Тоҷикистони соҳибистиқлоли мо дар шинохти таҳдиду хатарҳо дар миқёси байналмилалӣ воқеӣ ва асоснок мебошанд. Дар ин бора аз ҷониби роҳбарияти сиёсии мамлакат дар нишастҳои байналмилалӣ ҳамеша таъкид мешавад. Кишвари мо – Тоҷикистон чун давлати соҳибихтиёру мустақил ва узви ҷомеаи ҷаҳонӣ дар давоми бештар аз бист сол бо ин зуҳуроти номатлуб, ки онро “вабои аср “ меноманд, мубориза бурда истодааст.

    Бинобар ин мо – мардуми озодандешу дилогоҳи Тоҷикистони маҳбуб бар зидди зоҳиршавии ақидаҳои ифротгароӣ, тундравӣ, экстремистӣ, ки ба ҳамзистии босубот ва бунёдкоронаву пешрафт ва инчунин сатҳи зиндагиву ҳаёти арзандаву шоистаи одамон, давлату миллат монеа мешавад, муттаҳиду сарҷамъу дар арсаи ваҳдату ҳамбастагӣ бошем!

     Дар вазъияти ҷаҳонии ба миёномада, ҷангӯён- террористону гурӯҳҳо ва созмонҳои террористӣ бо ёрии идеология, ришвадиҳӣ ва таҳдидҳо кӯшиш карда истодаанд, ки муаммо ва мушкилиҳои ҳаёти рӯзмарраи одамонро истифода бурда, ғояҳо ва амалҳои террористию ифротии худро дар байни ҷавонон ҷорӣ намоянд.Созмони террористии ба ном Паймони миллӣ дар хориҷи кишвар ва думравонаш дар ҳар куҷо, бо сафсатафурӯшиҳои саркардаи ватанфурӯшу ватангадои пайравони ҳизби наҳзати исломӣ, ки ин созмони бадамалу террористӣ дар Тоҷикистони мо фаъолияташ манъ карда шудааст, хоини миллат Муҳиддин Кабирӣ, дастёри ӯ Алим Шерзамонови беватан, оромии кишварамонро халалдор кардан мехоҳанд. Қисми ифротгароён мисли Холбаш Холбашев, Улфатхоним Мамадшоева, Маҳмадбоқир Маҳмадбоқиров бо кардаҳои худ ва дастнишондодҳои хоҷагони хориҷиашон ба гирдоби амалҳояшон гирифтор гардиданд. Медонем ва хондаем, ки шурӯъ аз 16 –уми ноябри соли 1999, дар кишварамон,Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи мубориза бар зидди терроризм” қабул карда шуда, он ҳама гуна муносибатро ба танзим медарорад.

    Таҷрибаи ҳаётӣ собит намудааст, ки ягон шахси донишвару соҳиби илму маърифат даст ба ҷинояту таҳдиду даҳшатафканӣ намезанад. Илму дониш роҳи рости ӯро ҳидоятгар мебошад. Бесабаб Ҳаким Носири Хусрав нагуфтааст.

Асли кас аз кас набошад кам, чу ҷумла з-одаманд,

Лек ҳар кас ҷавҳари илм аст, вологавҳар аст.

     Ҳифзи арзишҳои истиқлолияти давлатӣ, соҳибихтиёрӣ ва якпорчагии Ватани азизамон ҳадафи асосии тамоми мардум кишварамон баҳисоб меравад. Маҳз бо заҳматҳои шабонарӯзии мардуми тоҷик таҳти сарварии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳуқуқу озодиҳои шаҳрвандон таъмин буда, мардум дар фазои сулҳу амният кору зиндагӣ мекунанд. Доштани давлати соҳибихтиёру мустақил, забон, урфу одат ва тамаддуни беш аз 6000 сола арзишмандтарин дастоварди миллати тоҷик мебошад. Мутаассифона то ҳанӯз ҳастанд шахсоне, ки зери таъсири унсурҳои бегона қарор гирифта, ба амалҳои ҷиноятӣ даст мезананд, осоиштагии мардумро халалдор намуда ба рушди ҳама соҳаҳои ҷомеа монеаҳо эҷод мекунанд. Гурӯҳҳои муташаккили ҷиноятӣ ҷавононро ба доми фиреби худ дароварда, барои қонеи ҳадафҳои ҷиноятии хеш онҳоро ҳамчун афзори содиркунандаи ҷиноят истифода мебаранд. Воқеаҳои охире, ки тайи рӯзҳои охир дар атрофи шаҳри Хоруғ ва ноҳияи Рӯшонба вуқӯъ пайваст ҳеҷ яки мо, шаҳрвандони кишварро ором намегузорад. Ҳодисаҳои рухдода аз он шаҳодат медиҳад, ки дар инҷо дахолат аз хориҷи кишвар мебошад, зеро мардуми азизи мо ба ин гирдоби ҷанги шаҳрвандӣ якбо гирифтор шуда буданд ва оқибатҳои хунхоронаи ин ҷанги хонамонсузро дарк карда метавонанд. Гурӯҳи хурди ҷиноятии ташкилкардашуда, ки аз номи мардуми шарафманди Бадахшон баромад намуда, дидаву дониста даст ба тазоҳуроту бетартибиҳо зада истодаанд, барои хоҷагони хориҷӣ худро ба марг ва ё паси панҷара бурда мерасонанд. Аз ин лиҳоз мо ҷавонони ноҳияи зафарманди Зафаробод аз мардуми сарбаланди Бадахшон даъват ба амал меорем, ки зиракии сиёсиро аз даст надода фирефтаи дасисаҳои душманони миллат нашаванд ва ин тоифа одамони ҷинояткорро ҷонибдорӣ накунанд.