Кишвари мо – Тоҷикистон роҷеъ ба муқобили терроризм ва муборизаи пайваста бурдан бо радикализм, ифротгароӣ дар ҷаҳон мавқеи хоси худро дорад. Дар яке аз ҳуҷҷатҳо пешниҳоди Тоҷикистон ба таври равшан сабт шудааст — диққати ҷомеаи ҷаҳонро ба ин проблема ҷалб карда, ҳанўз дар Вена дар Конгресси даҳуми Созмони Милали Муттаҳид оид ба пешгирӣ намудани ҷинояткории трансмиллӣ мафҳуми дақиқ ва фарогири терроризм таъкид шуда буд. Вале на созмонҳои байналмилалӣ ва на кишварҳои гуногун то ҳол ба мафҳуми терроризм назари ягона надоранд.
Ҳар яки мо – сокинони кишвар, новобаста аз синну сол, фарқияти ҷинсиву вазъи иҷтимоӣ ва мутааллиқоти динӣ зарур аст, ки алайҳи терроризму экстремизм муборизаи ҳамҷоя барем. Нагузорем, ки ҷавонони мо ба гурӯҳу ҳаракатҳои гуногун шомил шаванд, зеро Ватани моро ба ҷуз худи мо каси дигар обод намекунад.
Муҳаммадбоқиров Муҳаммадбоқир ба фиреби даъватҳои интернетии Алим Шерзавон дода шуда, ба сулҳу ваҳдат ва оромии як гӯшаи ватани азизи мо Бадахшони биҳиштосо фирефтаву нобасомонӣ андохт ва мехост барои мардуми азизи сарзаминамон хонавайрониву ҷудоиандозӣ оварад. Мо набояд фаромӯш созем, ки душманони нотавонбин ба макру ҳила мехоҳанд дастовардҳои беназир ва ободии Тоҷикистони соҳибистиқлолро халалдор созанд. Ин рафтор ғайриинсонӣ ва нодуруст аст.
Якпорчагии Тоҷикистони азиз, фазои осудаву ором ва рушди иқтисодиёташ боиси ҳаёти хурраму обод ва дастархони пурнозу неъмат мебошад.
Ҳамон вақт модар сари гаҳвораи кӯдак аллаи ширадор мегӯяд, агар хотираш ҷамъ бошад.
Ҳамон вақт омӯзгор дар мактаб аз пайи таълими муҳассилин мешавад, агар ба фардои дурахшон бовар дошта бошад.
Қомати болои пирон, хонаи ободи наварӯсон, хандаи тифлона аз ҳар гӯшаву канор танҳо дар фазои орому осуда ба миён меояд.
Ҳамаи ин корҳо бе ширкати дастҷамъонаи мо алайҳи зуҳуроти номатлуб ва баборорандаи аламу дард, аз байн бурдани мутаассиботи динӣ ва мазҳабӣ дастрас нахоҳад шуд.
Бахтиёр Сарҳатов,
Раёсати маорифи вилояти Суғд